ਮੈਂ ਤੁਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਭੀੜ੍ਹ ਭਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ
ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਖਰੀਦਣ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੁਝ ਵੇਚਣ
ਅਚਾਨਕ ਹੱਥ ਇੱਕ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ 'ਤੇ ਟਿਕਦਾ ਹੈ ਪਿਛੋਂ
ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਫੁੱਲ ਨੂੰ ਛੋਹ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਰੁਕਦਾ ਹਾਂ
ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ
ਰੁੱਖ ਇਕ ਹਰਿਆ-ਭਰਿਆ
ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਲਈ
ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਕੱਢਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸਾਂ
ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਦਾ ਨਿਘ
ਕਿਥੇ ਹੋਵੇਗਾ ਇਹਦਾ ਘਰ
ਕਿਸੇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ
ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ
ਸੰਗਣੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ
ਸਬਜ਼ੀ ਵਾਲਾ ਝੋਲਾ ਮੋਢੇ ਲਟਕਾਈ
ਘਰ ਮੁੜਦਿਆਂ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ
ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਹੋਰ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਂਦਾ ਸੀ ਮੈਂਨੂੰ
ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਬਣੀ ਲੱਕੜ ਦੀ ਬੈਂਚ ਉਪਰ ।।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ਓਕ
ਓਕ ਪਹਿਲਾ ਭਾਂਡਾ ਤੇਹ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ ਨਦੀ ਦਾ ਆਲਣਾ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਨੂੰ ਦੀਂਹਦਾ ਹਰ ਮੁਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀਮਾ ਮਲਕੀ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦਾ ਮਗਲਾਚਰਣ
-
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪੜ੍ਹਨ ਆਉਂਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ਅਕਸਰ ਪਾਟੇ ਹੁੰਦੇ ਕਾਜਾਂ ਕਾਲਰਾਂ ਜੇਬਾਂ ਕੋਲੋਂ ਇਕ-ਅਧ ਬਟਨ ਜੇ ਲੱਗਿਆ ਹੋਵੇ ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਕਾਲੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਖੁਲ੍ਹਿਆ...
-
ਮਾਨਸਾ ਸ਼ਹਿਰ ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ, ਰੰਗਾਂ ਤੇ ਰੰਗਕਰਮੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ।ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਸਾਹਿਤਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਆਏ ਦਿਨ ਰੂਬਰੂ , ਨਾਟਕ , ਬੈਠਕਾਂ ਤੇ ਸਾਹਿਤਕ ਸਭਿਆਚ...
-
ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਨਵ-ਨਿਯੁਕਤ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੇ ਇਕ ਸੈਮੀਨਰ ਚ ਹਾਇਕੂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹਾਇਕੂ ਦੀ ਪੁਸਤਕ “ ਹਰੇ ਹ...
ਇਕੱਲਤਾ ਮਾਣਨ ਲਈ ਰੁੱਖ ਸਹਾਰਾ ਚੰਗਾ ਹੈ।ਰੁੱਖ ਦੋਸਤ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੈ।ਉਸ ਵਿਚੋਂ
ReplyDeleteਸਾਨੂੰ ਬੱਚੇ,ਜਵਾਨ,ਬੁੱਢੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵੀ ਲੱਭ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।