ਮੈਂ ਤੁਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਭੀੜ੍ਹ ਭਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ
ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਖਰੀਦਣ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੁਝ ਵੇਚਣ
ਅਚਾਨਕ ਹੱਥ ਇੱਕ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ 'ਤੇ ਟਿਕਦਾ ਹੈ ਪਿਛੋਂ
ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਫੁੱਲ ਨੂੰ ਛੋਹ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਰੁਕਦਾ ਹਾਂ
ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ
ਰੁੱਖ ਇਕ ਹਰਿਆ-ਭਰਿਆ
ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਲਈ
ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਕੱਢਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸਾਂ
ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਦਾ ਨਿਘ
ਕਿਥੇ ਹੋਵੇਗਾ ਇਹਦਾ ਘਰ
ਕਿਸੇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ
ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ
ਸੰਗਣੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ
ਸਬਜ਼ੀ ਵਾਲਾ ਝੋਲਾ ਮੋਢੇ ਲਟਕਾਈ
ਘਰ ਮੁੜਦਿਆਂ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ
ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਹੋਰ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਂਦਾ ਸੀ ਮੈਂਨੂੰ
ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਬਣੀ ਲੱਕੜ ਦੀ ਬੈਂਚ ਉਪਰ ।।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ਓਕ
ਓਕ ਪਹਿਲਾ ਭਾਂਡਾ ਤੇਹ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ ਨਦੀ ਦਾ ਆਲਣਾ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਨੂੰ ਦੀਂਹਦਾ ਹਰ ਮੁਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀਮਾ ਮਲਕੀ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦਾ ਮਗਲਾਚਰਣ
-
ਮਨਮੋਹਨ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਕਵੀ ਤੇ ਚਿੰਤਕ ਵਜੋਂ ਇਕੋ ਜਿੰਨਾਂ ਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ 'ਚ ਮਨਮੋਹਨ ਦੀ ਨਵੀਂ ਕਾਵਿ-ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਜਿਸ ਚ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ...
-
ਦੇਵਨੀਤ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਵਾਹ ਵੀਹ ਬਾਈ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਹੈ , ਉਦੋਂ ਉਹ ਬਿਆਲੀਆਂ ਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਚੌਵੀਆਂ ਦਾ । ਸਬੱਬ ਨਾਲ ਮੈਂ ...
-
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪੜ੍ਹਨ ਆਉਂਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ਅਕਸਰ ਪਾਟੇ ਹੁੰਦੇ ਕਾਜਾਂ ਕਾਲਰਾਂ ਜੇਬਾਂ ਕੋਲੋਂ ਇਕ-ਅਧ ਬਟਨ ਜੇ ਲੱਗਿਆ ਹੋਵੇ ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਕਾਲੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਖੁਲ੍ਹਿਆ...
ਇਕੱਲਤਾ ਮਾਣਨ ਲਈ ਰੁੱਖ ਸਹਾਰਾ ਚੰਗਾ ਹੈ।ਰੁੱਖ ਦੋਸਤ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੈ।ਉਸ ਵਿਚੋਂ
ReplyDeleteਸਾਨੂੰ ਬੱਚੇ,ਜਵਾਨ,ਬੁੱਢੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵੀ ਲੱਭ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।