ਮੈਂ ਤੁਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਭੀੜ੍ਹ ਭਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ
ਸ਼ਾਇਦ ਕੁਝ ਖਰੀਦਣ
ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੁਝ ਵੇਚਣ
ਅਚਾਨਕ ਹੱਥ ਇੱਕ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ 'ਤੇ ਟਿਕਦਾ ਹੈ ਪਿਛੋਂ
ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਫੁੱਲ ਨੂੰ ਛੋਹ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਰੁਕਦਾ ਹਾਂ
ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ
ਰੁੱਖ ਇਕ ਹਰਿਆ-ਭਰਿਆ
ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਲਈ
ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਕੱਢਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸਾਂ
ਹੱਥ ਮਿਲਾਉਣ ਦਾ ਨਿਘ
ਕਿਥੇ ਹੋਵੇਗਾ ਇਹਦਾ ਘਰ
ਕਿਸੇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ
ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ
ਸੰਗਣੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ
ਸਬਜ਼ੀ ਵਾਲਾ ਝੋਲਾ ਮੋਢੇ ਲਟਕਾਈ
ਘਰ ਮੁੜਦਿਆਂ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ
ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਹੋਰ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਂਦਾ ਸੀ ਮੈਂਨੂੰ
ਸਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਬਣੀ ਲੱਕੜ ਦੀ ਬੈਂਚ ਉਪਰ ।।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
.jpg)
ਮਨਮੋਹਨ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਕਵੀ ਤੇ ਚਿੰਤਕ ਵਜੋਂ ਇਕੋ ਜਿੰਨਾਂ ਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ 'ਚ ਮਨਮੋਹਨ ਦੀ ਨਵੀਂ ਕਾਵਿ-ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਜਿਸ ਚ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ... -
"ਪੜ੍ਹੋ ਪੰਜਾਬ " ਦੀ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਚ ਅੱਜ ਇਕ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਆਪਣਾ ਤਜ਼ੁਰਬਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਿਆਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪੜਾਉਂਦਿਆਂ ਇਕ ਮੰਦ ਬੁਧੀ ਦਾ ਬੱਚਾ ਦ...
ਇਕੱਲਤਾ ਮਾਣਨ ਲਈ ਰੁੱਖ ਸਹਾਰਾ ਚੰਗਾ ਹੈ।ਰੁੱਖ ਦੋਸਤ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੈ।ਉਸ ਵਿਚੋਂ
ReplyDeleteਸਾਨੂੰ ਬੱਚੇ,ਜਵਾਨ,ਬੁੱਢੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵੀ ਲੱਭ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।