ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਨਾਂਅ ਬਿਨਾਂ
ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੈਅ
ਜਾਣਿਆਂ ਕੱਲ
ਫਲ ਖਰੀਦ ਦਿਆਂ
ਬੇਟੀ ਪੁਛੇ
ਗੋਲ ਜਿਹਾ
ਕੀ ਹੈ ਔਹ
ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਸੁਣਿਆਂ ਚੱਖਿਆ ਹੋਣਾ
ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੇ ਕਦੇ
ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ
ਇਹ ਫਲ ਹੈ ਖਰਬੂਜ਼ਾ
ਉਹ ਹੱਸੇ
ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੁਹਰਾਵੇ
ਖ ਬੂਜ਼ਾ
ਖ ਬੂਜ਼ਾ
ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਨਾਂਅ ਬਿਨਾਂ
ਕੋਈ ਸ਼ੈਅ ।।
ਓਕ ਪਹਿਲਾ ਭਾਂਡਾ ਤੇਹ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ ਨਦੀ ਦਾ ਆਲਣਾ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਨੂੰ ਦੀਂਹਦਾ ਹਰ ਮੁਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀਮਾ ਮਲਕੀ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦਾ ਮਗਲਾਚਰਣ
ਮਾਣਯੋਗ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਜੀਓ !
ReplyDeleteਅਦਬ ਸਹਿਤ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ !!
ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਹੀ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ 'ਆਰਸੀ' ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬਲੌਗ 'ਤੇ ਪੜਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ । ਤੁਹਾਡੀ ਲੇਖਣੀ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ ਹਾਂ । ਕੁਝ ਕੁ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਫਰਕ ਜਿਹਾ , ਬਦਲਾਓ ਜਿਹਾ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਇੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗਾ ਲੇਖਕ ਅੱਜਕਲ ਖਰਬੂਜਿਆਂ ਦੀ ਰੇੜੀ ਕੋਲ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਕਿਉਂ ਵਧੀਆ ਸਾਹਿਤ ਦੀਆਂ ਫਾੜੀਆਂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ ?
ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਸਹਿਮਤ ਨਾ ਹੋਵੋਂ । ਪਰ ਸਾਹਿਤ ਪੜਨਾ ਮੈਂਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਚੰਗਾ ਲਿਖਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ !
ਆਸ ਹੈ , ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਵੋਗੇ !
ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਪ੍ਰੇਮੀ ;
ਰਵਬੀਰ ਗਿੱਲ