ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਰੋਟੀ
ਸੁਆਦ ਐਨੀ
ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਭੁੱਖ ਰੱਖ ਖਾਧੀ
ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਆਖਣ ਲੱਗਿਆ
ਸਾਰੇ ਸੁੱਖ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਪਿਆਰ
ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਵਾਰਦਾ ਹਾਂ
ਉਹ ਚੁੱਪ ਰਹੀ ਘੜੀ ਪਲ
ਫਿਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਮੁਸਕਰਾਈ
ਫਿਰ ਝੱਲੀ ਹੋ ਉੱਠੀ
ਤੇ ਆਖਣ ਲੱਗੀ
ਥੋੜ੍ਹਾ ਚਿਰ ਪਹਿਲਾਂ ਖਾਧਾ ਖਾਣਾ
ਭੁੱਲ ਵੀ ਗਿਆ
ਸ਼ਾਮ ਹੋਣ ਚ ਅਜੇ ਦੇਰ ਹੈ
ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਭੋਰਾ ਭਰ ਵੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ
ਜਦੋਂ ਮਿਰਚ ਖਾਧੀ ਤਾਂ ਗੁੜ੍ਹ ਮੰਗਿਆ
ਖੀਰ ਖਾਧੀ ਤਾਂ ਸਬਜ਼ੀ ਦਾ ਚਮਚਾ ਲਾਇਆ
ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਂਦਾ ਮੈਨੂੰ
ਪਿਆਰ ਇਕੱਲਾ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਸੁੱਖ
ਮੈਂਨੂੰ ਤੂੰ ਸੁੱਖ ਨਾਲ ਦੁੱਖ ਵੀ ਦੇ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਗਮ ਵੀ
ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਂਦਾ
ਖਰਾ ਬੰਦਾ
ਤੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਖੋਟਾ ਵੀ ਹੋ ਜਾ
ਮੈਂ ਖੀਵਾ
ਅੰਦਰੇ ਅੰਦਰ ਨਚਦਾ
ਆਖਦਾ ਉਹਨੂੰ
ਮੈਂ ਜੋ ਵੀ ਲਿਖਦਾ ਹਾਂ
ਪਿਆਰ ਉਸ ਚ ਤੂੰ ਭਰਦੀ ਹੈਂ ।।
Wednesday, September 30, 2009
Monday, September 14, 2009
ਪਿਆਰ
ਇਹ ਕੀ ਹੈ
ਜੋ ਤੂੰ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ
ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਮੈਂ ਇਹ ਫਲ਼
ਫਲ਼ ਜੋ ਇਕ ਪਲ ਕਿੰਨਾ ਮਿੱਠਾ
ਮੁੜ ਨਾ ਡਿੱਠਾ
ਇਹ ਕੀ ਹੈ
ਜੋ ਤੂੰ ਹੁਣੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਖੋਹਿਆ
ਦੇਹ ਮੇਰੀ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਨੁਕਰੋਂ
ਬਿਰਖ ਇਹ ਭਾਲਿਆ
ਟਹਿਣੀ ਕਿਹੜੀਉਂ ਤੋੜਿਆ
ਇਹ ਫਲ਼ ਮੈਂ ਨਾ
ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣਿਆਂ ।।
ਜੋ ਤੂੰ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ
ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਮੈਂ ਇਹ ਫਲ਼
ਫਲ਼ ਜੋ ਇਕ ਪਲ ਕਿੰਨਾ ਮਿੱਠਾ
ਮੁੜ ਨਾ ਡਿੱਠਾ
ਇਹ ਕੀ ਹੈ
ਜੋ ਤੂੰ ਹੁਣੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਖੋਹਿਆ
ਦੇਹ ਮੇਰੀ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਨੁਕਰੋਂ
ਬਿਰਖ ਇਹ ਭਾਲਿਆ
ਟਹਿਣੀ ਕਿਹੜੀਉਂ ਤੋੜਿਆ
ਇਹ ਫਲ਼ ਮੈਂ ਨਾ
ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣਿਆਂ ।।
Saturday, September 12, 2009
ਮੂਲ-ਮੰਤਰ
ਕਿਤਾਬ ਹੈ , ਜਿਸ ਦੇ
ਕਈ ਐਡੀਸ਼ਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹਨ ।
ਇਸ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਦਾ ਕਮਾਲ ਇਸ ਵਾਰ ਦੇ 'ਹੁਣ' ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾ
ਸਕਦਾ ਹੈ । ਅੱਜ-ਕਲ੍ਹ ਜ਼ਫਰ ਮੂਲ- ਮੰਤਰ ਨੂੰ ਪੇਂਟ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਉਪਰਲੀ ਪੇਂਟਿੰਗ ਇਸੇ ਸੀਰੀਜ਼ ਚੋਂ ਹੈ ,ਜਿਸ
ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਚਿਤਰ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ।
ਇਹਨੂੰ ਦੇਖ
ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਚ ਕੰਧੋਲੀਆਂ ਤੇ ਪਾਏ ਤੋਤੇ ਮੋਰ ਵੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ।
।। ਤੁਸੀਂ ਜਸਵੰਤ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਸੱਜੇ ਹੱਥ 'ਜ਼ਫਰ' ਤੇ ਕਲਿਕ ਕਰਕੇ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋਂ ।।
Wednesday, September 9, 2009
ਖਜੁਰਾਹੋ
ਮੈਂ ਇਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਤੈਨੂੰ ਜੇ ਯਾਦ ਹੈ
ਨਾਲ ਸੀ ਤੂੰ ਵੀ
ਉਦੋਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇੱਥੇ
ਬੰਦੇ ਦੀ ਇਹ ਕਲਾ
ਨਹੀਂ ਸੀ ਰੂਪ ਗੁਲਾਬੀ
ਪੱਥਰਾਂ ਦਾ ਇਹ
ਉਦੋਂ ਇੱਥੇ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਕਲਾ ਸੀ
ਰੁੱਖ ਤਲਾਅ
ਸ਼ੇਰ ਚੀਤੇ
ਮਸਤ ਹਾਥੀ
ਉਦੋਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਪੰਛੀਆਂ ਜਿਹੇ
ਨੰਗ ਮੁਨੰਗੇ ਸੀ ਆਪਾਂ
ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁੰਹਦਿਆਂ
ਮੰਦਰਾਂ ਨੂੰ ਤਕਦਿਆਂ
ਯਾਦ ਆਇਆ ਵਾਰ ਵਾਰ
ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਯਾਦ ਨਹੀ ਤੈਨੂੰ ?
ਹਾਂ
ਇਹ ਉਹੀ ਰਾਜਾ ਸੀ
ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ
ਮੈਂ ਅੱਜ ਥਾਂ ਥਾਂ
ਖਜੁਰਾਹੋ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ 'ਚ ਪੜਿਆ ਹੈ
ਜੇ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਇਹ ਰਾਜਾ
ਤਾਂ ਕਲਾ ਮੇਰੀ ਇਹ
ਕਾਰੀਗਰੀ ਸ਼ਿਲਪ
ਮਰ ਜਾਣਾ ਸੀ ਨਾਲ ਮੇਰੇ
ਜੋ ਛੱਡ ਗਿਆਂ ਹਾਂ ਹੁਣ ਇਥੇ
ਇਹਨਾਂ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ
ਅੰਦਰ
ਬਾਹਰ
ਕੀ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਮੇਰਾ ਕਿਤੇ
ਦੇਖਦਾਂ ਮੁੜ
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਹੀ ਕਲਾ
ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਸਭ ਕੁਝ
ਛੈਣੀ ਦਾ ਚਲਨਾ
ਅੰਗ ਅੰਗ ਦਾ ਘੜ੍ਹੇ ਜਾਣਾ
ਘੜ੍ਹੇ ਅੰਗਾਂ ਤੇ
ਆਪ ਹੀ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਜਾਣਾ
ਮੈਂ ਇਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਉਦੋਂ ਭਰ ਗਿਆ ਸੀ
ਮੂੰਹ ਮੇਰਾ
ਦੁੱਧ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨਾਲ
ਹੁਣ ਜਦ ਦੇਖ ਰਿਹਾਂ
ਤਾਂ ਭਰ ਗਿਆਂ
ਇਕ ਅਨੋਖੀ ਤਾਂਘ ਨਾਲ
ਮੈਂ ਇਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਨਾਲ ਸੀ ਤੂੰ ਵੀ
ਯਾਦ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ॥
ਤੈਨੂੰ ਜੇ ਯਾਦ ਹੈ
ਨਾਲ ਸੀ ਤੂੰ ਵੀ
ਉਦੋਂ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇੱਥੇ
ਬੰਦੇ ਦੀ ਇਹ ਕਲਾ
ਨਹੀਂ ਸੀ ਰੂਪ ਗੁਲਾਬੀ
ਪੱਥਰਾਂ ਦਾ ਇਹ
ਉਦੋਂ ਇੱਥੇ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਕਲਾ ਸੀ
ਰੁੱਖ ਤਲਾਅ
ਸ਼ੇਰ ਚੀਤੇ
ਮਸਤ ਹਾਥੀ
ਉਦੋਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਪੰਛੀਆਂ ਜਿਹੇ
ਨੰਗ ਮੁਨੰਗੇ ਸੀ ਆਪਾਂ
ਮੂਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਛੁੰਹਦਿਆਂ
ਮੰਦਰਾਂ ਨੂੰ ਤਕਦਿਆਂ
ਯਾਦ ਆਇਆ ਵਾਰ ਵਾਰ
ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਯਾਦ ਨਹੀ ਤੈਨੂੰ ?
ਹਾਂ
ਇਹ ਉਹੀ ਰਾਜਾ ਸੀ
ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ
ਮੈਂ ਅੱਜ ਥਾਂ ਥਾਂ
ਖਜੁਰਾਹੋ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ 'ਚ ਪੜਿਆ ਹੈ
ਜੇ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਇਹ ਰਾਜਾ
ਤਾਂ ਕਲਾ ਮੇਰੀ ਇਹ
ਕਾਰੀਗਰੀ ਸ਼ਿਲਪ
ਮਰ ਜਾਣਾ ਸੀ ਨਾਲ ਮੇਰੇ
ਜੋ ਛੱਡ ਗਿਆਂ ਹਾਂ ਹੁਣ ਇਥੇ
ਇਹਨਾਂ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ
ਅੰਦਰ
ਬਾਹਰ
ਕੀ ਹੋਇਆ ਨਾਂ ਨਹੀਂ ਮੇਰਾ ਕਿਤੇ
ਦੇਖਦਾਂ ਮੁੜ
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਹੀ ਕਲਾ
ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਸਭ ਕੁਝ
ਛੈਣੀ ਦਾ ਚਲਨਾ
ਅੰਗ ਅੰਗ ਦਾ ਘੜ੍ਹੇ ਜਾਣਾ
ਘੜ੍ਹੇ ਅੰਗਾਂ ਤੇ
ਆਪ ਹੀ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਜਾਣਾ
ਮੈਂ ਇਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਉਦੋਂ ਭਰ ਗਿਆ ਸੀ
ਮੂੰਹ ਮੇਰਾ
ਦੁੱਧ ਦੇ ਸਵਾਦ ਨਾਲ
ਹੁਣ ਜਦ ਦੇਖ ਰਿਹਾਂ
ਤਾਂ ਭਰ ਗਿਆਂ
ਇਕ ਅਨੋਖੀ ਤਾਂਘ ਨਾਲ
ਮੈਂ ਇਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਆਇਆ ਹਾਂ
ਨਾਲ ਸੀ ਤੂੰ ਵੀ
ਯਾਦ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ॥
ਦੋਸਤ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿੰਨੀ ਸਰਲ
ਦੋਸਤ ਇਕ
ਫੋਨ 'ਤੇ ਆਖਦਾ ਹੈ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ
ਹੱਸੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕਿਹੜੀ ਖੇਡ ਖੇਡਦੈਂ
ਇਸ ਵੇਲੇ
ਪੁਛਦਾ ਹੈ ਦੋਸਤ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ
ਹੱਸੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕੌਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਦੋਸਤ
ਸਵਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਦੋਸਤ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ
ਹੱਸੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਹਾਸੇ 'ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ॥
ਦੋਸਤ ਇਕ
ਫੋਨ 'ਤੇ ਆਖਦਾ ਹੈ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ
ਹੱਸੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕਿਹੜੀ ਖੇਡ ਖੇਡਦੈਂ
ਇਸ ਵੇਲੇ
ਪੁਛਦਾ ਹੈ ਦੋਸਤ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ
ਹੱਸੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕੌਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਦੋਸਤ
ਸਵਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਦੋਸਤ
ਹੱਸਦਾ ਹੈ
ਹੱਸੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਹਾਸੇ 'ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ॥
Subscribe to:
Posts (Atom)
ਓਕ
ਓਕ ਪਹਿਲਾ ਭਾਂਡਾ ਤੇਹ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ ਨਦੀ ਦਾ ਆਲਣਾ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਨੂੰ ਦੀਂਹਦਾ ਹਰ ਮੁਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀਮਾ ਮਲਕੀ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦਾ ਮਗਲਾਚਰਣ
-
ਮਨਮੋਹਨ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਕਵੀ ਤੇ ਚਿੰਤਕ ਵਜੋਂ ਇਕੋ ਜਿੰਨਾਂ ਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ 'ਚ ਮਨਮੋਹਨ ਦੀ ਨਵੀਂ ਕਾਵਿ-ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਜਿਸ ਚ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ...
-
"ਪੜ੍ਹੋ ਪੰਜਾਬ " ਦੀ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਚ ਅੱਜ ਇਕ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਆਪਣਾ ਤਜ਼ੁਰਬਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਿਆਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪੜਾਉਂਦਿਆਂ ਇਕ ਮੰਦ ਬੁਧੀ ਦਾ ਬੱਚਾ ਦ...