ਦਸ ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ
ਜਾਣਨ ਲੱਗਿਆ ਬੱਚਾ ਉਹ
ਕਰਦਾ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਆਖਣ ਲੱਗਿਆ ਮੈਨੂੰ
ਉਰੇ ਕਰੋ ਗੱਲ੍ਹ
ਮਿੱਠੀ ਲੈਣੀ ਐ
ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚਲਾ ਰਸ
ਉਸ ਬੱਚੇ ਦੀ ਮਿੱਠੀ ਦਾ ਹੈ
ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਲੱਗਿਆ ।।
Wednesday, March 18, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ਓਕ
ਓਕ ਪਹਿਲਾ ਭਾਂਡਾ ਤੇਹ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ ਨਦੀ ਦਾ ਆਲਣਾ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਨੂੰ ਦੀਂਹਦਾ ਹਰ ਮੁਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀਮਾ ਮਲਕੀ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦਾ ਮਗਲਾਚਰਣ
-
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪੜ੍ਹਨ ਆਉਂਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ਅਕਸਰ ਪਾਟੇ ਹੁੰਦੇ ਕਾਜਾਂ ਕਾਲਰਾਂ ਜੇਬਾਂ ਕੋਲੋਂ ਇਕ-ਅਧ ਬਟਨ ਜੇ ਲੱਗਿਆ ਹੋਵੇ ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਕਾਲੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਖੁਲ੍ਹਿਆ...
-
ਮਾਨਸਾ ਸ਼ਹਿਰ ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ, ਰੰਗਾਂ ਤੇ ਰੰਗਕਰਮੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ।ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਸਾਹਿਤਕ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਆਏ ਦਿਨ ਰੂਬਰੂ , ਨਾਟਕ , ਬੈਠਕਾਂ ਤੇ ਸਾਹਿਤਕ ਸਭਿਆਚ...
-
ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਨਵ-ਨਿਯੁਕਤ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੇ ਇਕ ਸੈਮੀਨਰ ਚ ਹਾਇਕੂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹਾਇਕੂ ਦੀ ਪੁਸਤਕ “ ਹਰੇ ਹ...
ਵਾਹਵਾ ਮਿੱਠਾ ਲੱਗਾ ਜਨਾਬ!.. ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਮਿਠਾਸ ਜਿਹਨੂੰ ਖਾ ਕੇ ਸ਼ੂਗਰ ਵਰਗੀ ਬਿਮਾਰੀ ਵੀ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦੈ ਹੈ!
ReplyDeleteਕਵਿਤਾ ਨੇ ਤਸਵੀਰ ਵੀ ਖਿੱਚ ਲਈ ਦੋਵਾਂ ਦੀ;
ReplyDeletewaah ji waah...mithi di vadhai....!! sohni rachna...!!
ReplyDeleteMithi den sme janab tuhada khyal kithe c...pta hai ?
ReplyDeleteBaljeet Pal ji!
ReplyDeleteGood catch! Kavi mitthi lain/den vele vi kavita ch hunda...
Beautiful
ReplyDelete