Thursday, February 26, 2009

ਰੇਖਾਵਾਂ


ਗੋਲ ਗੋਲ ਕੀ ਨੇ


ਅੱਖਾਂ ਉਤੇ
ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ


ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਦੇਖੇ
ਸਭ ਨੂੰ
ਜਾਂ ਅਣਦੇਖਿਆ ਕਰ ਛੱਡੇ


ਲਤੀਫਾ ਨੰਬਰ 4ਨਹੀਂ
੧੦੦੦ ਨਹੀਂ
ਬਸ ਇਕ ਇਕ ਜੋੜਦੇ ਜਾਵੋ
ਉਹੀ ਸੰਖਿਆ
ਨੰਬਰ ਲਤੀਫਾ ਇਹਦਾ


ਹੱਸੇ ਤਾਂ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ


ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਜਾਣਦਾ ਬਹੁਤੀਆਂ
ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ ਜਿਹਾ ਲੱਲਾ ਪੁਠਾ


ਲਭਦਾ ਜੜ੍ਹਾਂ
ਕੁਝ ਬੀਜਣ ਲਗਦਾ
ਛੰਨਾ ਭਰ ਪਾਣੀ ਪੀਂਦਾ
ਪੂਰਨ ਕਵੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਾ
ਲਹੌਰ ਦੇ ਚਿੱਟੇ ਮੋਰ ਰੰਗ ਭਰਦਾ


ਪੁਛਿਆ ਇਕ ਦਿਨ
ਕਦੋਂ ਆਉਣਾ ਘਰ ਆਪਣੇ
ਤੂੰ ਇੰਡੀਆ
ਦਿਲ ਨੀ ਕਰਦਾ
ਜਦੋਂ ਅੰਨਜਲ ਹੋਇਆ


ਗੋਲ ਗੋਲ ਕੀ ਨੇ
ਸੁਕਾਂਤ ਨੇ ਜੋ ਜਾਣਿਆ
ਨਾਲ ਰੇਖਾਵਾਂ


ਉਸ ਜਿਹਾ ਮੁੜ ਨਾ ਜਾਣਿਆ
ਹੋਰ ਕਿਸੇ


ਤੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਾ ਹੀ
ਕਵੀ ਕੌਣ ਵਿਚਾਰਾ ।।
at

1 comment:

  1. ManvinderFebruary 28, 2009 at 2:22 AM

    gurpreet ji....
    aapm ji bahut achcha likhiya hai.....gol gol ki ne......bahut sohnni kavita di lina ne... .....
    aap ji nae punjabi da font kitho load kitta hai

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ਓਕ

ਓਕ ਪਹਿਲਾ ਭਾਂਡਾ ਤੇਹ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ ਨਦੀ ਦਾ ਆਲਣਾ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਨੂੰ ਦੀਂਹਦਾ ਹਰ ਮੁਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀਮਾ ਮਲਕੀ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦਾ ਮਗਲਾਚਰਣ 

  • ਦ੍ਰਿਸ਼-ਦਰਸ਼ਨ
      ਮਨਮੋਹਨ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਕਵੀ ਤੇ ਚਿੰਤਕ ਵਜੋਂ ਇਕੋ ਜਿੰਨਾਂ ਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ 'ਚ   ਮਨਮੋਹਨ  ਦੀ ਨਵੀਂ ਕਾਵਿ-ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਜਿਸ ਚ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ...
  • ਹਾਇਬਨ # ਉਡਦੀ ਸਵੇਰ
    "ਪੜ੍ਹੋ ਪੰਜਾਬ " ਦੀ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਚ ਅੱਜ ਇਕ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਆਪਣਾ ਤਜ਼ੁਰਬਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਿਆਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪੜਾਉਂਦਿਆਂ ਇਕ ਮੰਦ ਬੁਧੀ ਦਾ ਬੱਚਾ ਦ...
  • ਕਾਗਜ਼