ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਮੈਂ
ਖੱਦੋ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਿਹਾ
ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਨਾ ਜਾਣਨ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ
ਨਾ ਮਿਤਰ ਬੱਲੇ ਦੇ
ਇਹ ਉਹੀ ਖੱਦੋ
ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ
ਪਾਟੀਆਂ ਲੀਰਾਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ
ਕਰ ਕੱਠੀਆਂ ਮੜ੍ਹਦੇ
ਨਾਲ ਦਰੀਆਂ ਦੇ ਧਾਗੇ
ਇਹ ਉਹੀ ਖੱਦੋ
ਜੋ ਖੂੰਢਿਆਂ ਅੱਗੇ ਦੌੜਦੀ
ਸਭ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਛੇ ਲਾਈ ਰਖਦੀ
ਖੇਡ ਕਿਸੇ ਹੋਰ
ਢੂੰਹੀਆਂ ਵਜਦੀ
ਵੱਖਰੀ ਛੋਹ ਨਾ' ਭਰਦੀ
ਮੂਹਰੇ ਭਜਾਈ ਫਿਰਦੀ
ਖੱਦੋ ਇਹ ਉਹੀ
ਜਿਸ ਨੂੰ ਫੋਲਿਆਂ
ਲੀਰਾਂ ਹੀ ਨਿਕਲਣ
ਇਸ ਵੇਲੇ ਮੈਂ
ਕੰਪਿਊਟਰ ਮੂਹਰੇ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਖੱਦੋ ਵਾਂਙ ਬੁੜਕਾਅ ਰਿਹਾਂ ।
Gurpreet ji,
ReplyDeleteBhot bhot shukriya mere blog te aan da. Tusi kavitavan kitthe paiyan ne...? Mai v punjabi vich kuch kavitavan likhiyaan ne pr punjabi vich type karna nahi aanda aje.
Tusi vi bhot accha likhde ho. ho sake te aapna sangklan phejna.
Good stuff!!
ReplyDeleteHun ta lagda banda khud khiddo diyan leeran wang khilreya piya...
Beautiful poetry, Gurpreet Sahib