ਪਿਆਰ ਦੇ ਪਿਆਰ 'ਚ

ਕਮਲਾ ਦਾਸ ..{ 31 ਮਾਰਚ 1934, 31 ਮਈ 2009 }

ਇਕ ਦਿਨ ਘਰ ਬਦਲਦਿਆਂ ਮੈਂ ਸੈਂਕੜੇ ਪੁਰਾਣੇ ਖ਼ਤਾਂ ਨੂੰ ਟੋਟੇ- ਟੋਟੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਇਹ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਖ਼ਤ ਸਨ -ਮਰਦਾਂ ਦੇ ਵੀ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਵੀ , ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਪੱਤਰ।
ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਹਰ ਕੋਈ ਪਿਆਰ 'ਚ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ 'ਚ ਨਹੀਂ,

ਪਿਆਰ ਦੇ ਪਿਆਰ 'ਚ ।।
...... ...... .....
ਹਰ ਔਰਤ ਦੇ ਅੰਦਰ
ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਇਕ ਬ੍ਰਿੰਦਾਵਣ
ਪਤੀ ਤੇ ਘਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ
ਇਕ ਬੰਸਰੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼
ਉਸਨੂੰ ਬਲਾਉਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਪੁਛਦੀ ਹੈ
ਉਸਦੀ ਚਮੜੀ ਤੇ ਪਈਆਂ ਝਰੀਟਾਂ ਬਾਰੇ
ਤੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੀ ਹੋਈ
ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਵਾਬ
ਬਾਹਰ ਹਨੇਰਾ ਸੀ ਬਹੁਤ
ਕੰਡੇਦਾਰ ਝਾੜੀਆਂ 'ਚ
ਫਿਸਲ ਗਈ ਸੀ ।।
...... ...... .....
ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਕੋਈ ਪੱਤਰ ਨਹੀਂ ਲਿਖਦਾ । ਮਹਿਨੇ ਚ ਇਕ ਅੱਧ ਵਾਰ ਬੇਟੇ ਦਾ
ਫੋਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ । ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਗਾ ਹਰ ਵਾਰ ਉਸਦਾ ਇਕ ਹੀ ਸਵਾਲ ਹੁਂਦਾ ਹੈ,
" ਤੁਹਾਡੀ ਤਬੀਅਤ ਕੈਸੀ ਹੈ ?" ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕੁਝ ਮਿੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਕਰ ਮੈਨੂੰ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਚ ਮਿਲਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਅਜਨਬੀ
ਲਗਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ,ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ
ਮਿਲਦੀ ਹਾਂ । ਫੋਨ 'ਤੇ ਤਿੰਨ ਮਿੰਟ ਦੀ ਬਾਤਚੀਤ ਉਸਦੀ ਆਤਮਾ ਲਈ ਕਾਫੀ
ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ । ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਕਿ ਉਹ ਨਾਸ਼ਤੇ ਚ
ਕੀ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਐਤਵਾਰ ਦੀ ਛੁੱਟੀ ਕਿਵੇਂ ਬਿਤਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹਦੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ
ਮੈਂਨੂੰ ਬਿਲ ਕਲਿੰਟਨ ਦੇ ਦਿਨ ਦਾ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।।