ਕਵਿਤਾ ਹਰ ਖਿਣ ਹਰ ਸ਼ੈਅ
ਲਿਖ ਰਹੀ ਹੈ
ਲਉ ਚੱਖੋ
ਮਜ਼ਦੂਰ ਨੇ ਦੁਪਹਿਰ ਵੇਲੇ
ਖ੍ਹੋਲਿਆ ਹੈ ਰੋਟੀਆਂ ਵਾਲਾ ਪੋਣਾ
ਅੰਬ ਦੇ ਅਚਾਰ ਦੀਆਂ ਫਾੜ੍ਹੀਆਂ
ਸਭ ਤੋਂ ਲਜ਼ੀਜ਼ ਪਦਾਰਥ ਨੇ
ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਹਦੇ ਲਈ
ਲਉ ਦੇਖੋ
ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਲਾਉਂਦੇ ਬਿਹਾਰੀ ਨੇ
ਦਮ ਭਰਿਆ ਹੈ
ਇਕ ਮੋਟੇ ਬਾਬੂ ਨੂੰ
ਮੰਜ਼ਲ ਤੇ ਪਹੁੰਚਾ ਕੇ
ਨਮਸਕਾਰ ਕਿਹਾ ਹੈ
ਰੇੜੀ ਖਿਚ ਰਹੇ ਬੁੱਢੇ ਨੇ
ਫਾਟਕ ਦੀ ਚੜਾਈ 'ਤੇ
ਹੱਡਾਂ ਨੂੰ ਪਰਖਿਆ ਹੈ
ਲਉ ਸੁਣੋ
ਬਿਨ ਨਹਾਤੇ ਗੰਦੇ ਲਿਬੜੇ
ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਦਰਦ ਭਰੀ
ਹਸਰਤ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਿੱਕ ਸੁੱਕ
ਭੱਜਿਆ ਟੁੱਟਿਆ
ਸਮਾਨ ਚੁਕਦਿਆਂ
ਸਕੂਲੋਂ ਆਉਂਦੇ
ਥੱਕੇ ਸੋਹਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ
ਦੇਖਿਆ ਹੈ
ਕਵਿਤਾ
'ਕੱਲਾ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਲਿਖਦਾ ।।
*
Friday, February 6, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ਓਕ
ਓਕ ਪਹਿਲਾ ਭਾਂਡਾ ਤੇਹ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ ਨਦੀ ਦਾ ਆਲਣਾ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਨੂੰ ਦੀਂਹਦਾ ਹਰ ਮੁਖ ਗੁਰੂ ਦਾ ਕੀਮਾ ਮਲਕੀ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦਾ ਮਗਲਾਚਰਣ
-
ਮਨਮੋਹਨ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਚ ਕਵੀ ਤੇ ਚਿੰਤਕ ਵਜੋਂ ਇਕੋ ਜਿੰਨਾਂ ਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ 'ਚ ਮਨਮੋਹਨ ਦੀ ਨਵੀਂ ਕਾਵਿ-ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਜਿਸ ਚ ਮੈਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ...
-
ਦੇਵਨੀਤ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਵਾਹ ਵੀਹ ਬਾਈ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਹੈ , ਉਦੋਂ ਉਹ ਬਿਆਲੀਆਂ ਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਚੌਵੀਆਂ ਦਾ । ਸਬੱਬ ਨਾਲ ਮੈਂ ...
-
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਪੜ੍ਹਨ ਆਉਂਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕੁੜਤੇ ਅਕਸਰ ਪਾਟੇ ਹੁੰਦੇ ਕਾਜਾਂ ਕਾਲਰਾਂ ਜੇਬਾਂ ਕੋਲੋਂ ਇਕ-ਅਧ ਬਟਨ ਜੇ ਲੱਗਿਆ ਹੋਵੇ ਲਾਲ ਪੀਲੇ ਕਾਲੇ ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਉਹ ਵੀ ਖੁਲ੍ਹਿਆ...
No comments:
Post a Comment